اظهارنظر مدیران باشگاهها نشان می‌دهد آنها در شرایط خوب و مناسبي به سر نمی‌برند، مخالفت مجلس شورای اسلامی با هزینه بخش‌های صنعتی در ورزش حرفه‌ای بسیاری از باشگاههای فوتبال ایران را با بحران مالی روبرو کرد به گونه‌ای که اخبار موثق حکایت از حاد شدن شرایط برخی تیم‌های لیگ برتری دارد هرچند دليل مجلس شوراي اسلامي براي تصويب عدم كمك به باشگاههاي ورزشي برابري باشگاههاي دولتي و خصوصي بود و از اين منظر درست تصميم گرفته شد ولي سوال اينجاست كه تا چه اندازه باشگاههاي ورزشي كشور موانعي را براي درآمد زايي پيش روي خود نمي بينند.
اکثریت باشگاههای حاضر در فوتبال ایران متکی به حمایت‌های مالی بخش‌های صنعتی بوده و هستند، برنامه‌های مالی خود را براساس این حمایت‌ها تنظیم کردند ، انسداد بودجه‌های میلیاردی از سوی بخش‌های صنعتی به حساب باشگاههای ورزشی باعث شد به یکباره منابع مالی این باشگاهها به پایان برسد تا بحران بی پولی کاملا خودنمایی کند، ابتدا اکثر مدیران بر این باور بودند مشکل عدم دسترسی به منابع مالی با وساطت و پادرمیانی نمایندگان مردم و مدیران صنعتی حل و فصل خواهد شد اما اراده مجلس برای واگذاری ورزش حرفه‌ای به بخش خصوصی باعث شد هیچ پولی به حساب باشگاه واریز نشود تا مشکلات مدیران باشگاهها افزایش یابد.
شرایط کنونی باشگاههای صنعتی و دولتی فوتبال ایران در ظاهر آرام به نظر می‌رسد اما وقتی پای سخنان مدیران باشگاههای بی پول می‌نشینیم پي به عمق مشكلات و خطرات ناشي از بي پولي در ورزش كشور به خوبي احساس مي شود.
عدم برآورده شدن بودجه مورد نیاز تيمهاي ورزشي از سوی دستگاه‌های اجرایی دولتي در برهه کنونی، مدیران باشگاههای ورزشی كشور را به شدت تحت فشار بي پولي قرار داده به گونه‌ای که برخی باشگاهها برای حل بحران مالی خود تصمیم گرفتند تیم‌های غیر فوتبالی خود که مشغول فعالیت هستند و بعضا موفقيت هاي خوبي كسب كردند را منحل کنند تا شاید بحران مالی به این شکل کنترل شود.
اما این راه حل تنها می‌تواند برخی از مشکلات موجود را از مسیر پیش‌روی مدیران بردارد چرا که مبالغ سنگین قرارداد بازیکنان و کادر فنی تیم‌ها به اندازه‌ای بار مالی برای باشگاههای لیگ برتری به وجود آورده که اگر این باشگاهها تمام فعالیت‌های ورزشی خود را به حالت تعلیق دربیاورند بازهم نمی‌توانند مشکل را برطرف کنند و در اين بين اين تيمهاي غير فوتبالي هستند كه فداي تصميمات مديران شده و با نداري باشگاهها بسازند.
با بروز چنین معضلی به هیچ وجه نمی‌توان آینده روشنی را برای ورزش ایران تصور کرد مگر اینکه مشکل بحران مالی با فرمولی از سوی مسوولان صاحب اختیار به درستي رسيدگي شود تا در آينده نزديك شاهد اعتراض و تحسن و فريادهاي بازيكنان تيم هاي مختلف ورزشي نباشيم.
هر چند كه در وضعيت بي پولي ورزش، بسياري از فدراسيونها به منظور عقب نماندن از برنامه‌هايشان، مجبور شده‌اند با قرض گرفتن از منابعي خارج از حوزه ورزش، برنامه‌هايشان را كم و بيش به اجرا بگذارند و فدراسيون خود را سر پا نگه دارند كه اگر هم چنين اتفاقي عملي شود نمي توان برنامه هاي كلان ورزش را با درآمدهاي كم و قرض كردن از بيرون بدنه ورزش عملياتي كرد و اين موضوع خود معضلي است براي آينده ورزش كشور و رشد فرزندانمان و سلامت جامعه اي كه در آن حضور داريم.
بي پولي در ورزش كشور صداي تمام فدراسيونها و مديران ورزشي را در آورده و بسياري از باشگاههاي كشور با سيلي صورت خود را سرخ نگه ميدارند و در اين بين ورزشهاي رزمي و انجمنهاي ورزشي غير فوتبالي در گذشته منابع مالي آنچناني را نمي ديدند و در شرايط كنوني ديگر نخواهند ديد و به اميد روزهاي كه شرايط قانوني كمك به ورزش( البته غير فوتبالي) فراهم گردد تا بتوانند برنامه هاي خود را براي پرورش علاقمندان ورزش عملياتي كنند.
الياس خليلي-نايب رئيس سبك مدرن كيك بوكسينگ كشور
